BIDEOA: GOIENA.EUS
Guztioi gertatzen zaigun moduan, espetxealdi luzeetan diren presoak ere, adinean gora doaz eta badaude jada adinez oso aurreratuak dauden eta oraindik espetxean mantentzen dituzten euskal presoak.
Egoera hau bizi duten bi preso ditugu: Sebas Etxaniz Elgoibarren eta Joseba Arregi Oñatin. 76 eta 73 urte dituzte hurrenez hurren. 70 urtetik gorako pertsonak kartzela batean bizitzeak duen larritasuna lau haizetara zabaltzea nahi eta behar dugu.
Joseba Arregi, 1992az geroztik dago espetxean. Hasieran Estatu frantziarrean, 8 urte eta 8 hilabetez, eta 2000. urtean Espainiaratu zuten. Estatu espainiarrean kartzela ezberdinetan egon ondoren, egun, Villena (Alicante III)ko kartzelan aurkitzen da, etxetik 720kmtara. Josebari beste euskal preso batzuei bezela, Frantzian betetako zigorren batuketa aplikatuko baliote kalean behar luke. Orain, 2028ko apirila arte luzatu nahi diote zigorra. 81 urte bete arte nahi dute preso izatea.
Sebasek, 3/4ak beteta izanik, aurtengo uztailean atera beharko litzateke, baina ezartzen dioten salbuespeneko legediarekin, zigor osoa betetzera kondenatuta dago, 2024. urtera arte izatea nahi dutelarik kartzelan. Honek, zera esan nahi du, denon artean espetxe politika hau aldarazten ez badugu, 81urterekin iritsiko dela etxera. Egun, Billabonako kartzelan dago, etxetik 330kmtara.
Legeak berak aurreikusten duen moduan, 70 urtetik gorako presoak baldintzapeko askatasuna eskuratzeko eskubidea dute. Art. 196 R.P. “libertad condicional de los penados que hubiesen cumplido 70 años o los cumplan durante la extinción de su condena”.
Bi presoek, 70 urte baino gehiago izanik kalean beharko lukete, hala zehazten baitu legediak, baina agerian geratzen da, politika hau mendekuan soilik oinarritzen dela, eta egun bizi dugun egoeratik urrun aurkitzen dela.
Preso adinduak, adinak berak dakartzan zailtasunei aurre egin behar diete, non eta espetxean, nola eta salbuespen legediaren neurri zorrotzen pean. Euskal presoen zati handi batek dituen zigorren handitasuna dela eta, adinduak diren presoen kopuruak gora egingo du, batez ere, salbuespen neurriak indarrean jarraitu eta espetxe sistemak ezarritako bidea egiteko aukerak eteten
bazaizkie.
Adinak, espetxean direnei ez ezik senideei ere eragiten die. Adinean gora egiten duten senideek espetxean, ehunka kilometrotara urrundua duten familiartekoa ikusteko aukera galdu dezakete, adinak dakartzak zailtasunak medio distantzia luzeak egiteko eragozpen fisikoak direla eta. Egoera honek, bereziki senideak zigortzen ditu.
Egoera honi aurre egiteko ekimen bateratu bat antolatu dugu urriaren 27rako, Debabarrena eta Debagoiena elkarrekin, herri guztiak bat egin da dinamika hau indartu eta sustengatu behar dugu. Zehazki antolatzea goazena zera da: Elgoibar eta Oñati bizikletaz batuko duen martxa bat. Esan bezala urriaren 27an, igandean, goizeko 10:00etan Elgoibarren hasi eta 13:00etan Oñatin
ekitaldi batekin bukatuko genuke.
Sebas eta Joseba etxean behar ditugu, benetako elkarbizitza eta bakea behar bezala eraiki ahal izateko, egungo errealitatera moldatu behar duen espetxe politika bat behar dugu, eta ez iraganari lotuta dagoen politika bat.
Elkarrekin lanean jarraitu behar dugu, iraganeko loturak hautsi eta etorkizuna
eraikitzeko. Salbuespeneko espetxe politikari ez esaten diogu, eta etorkizunari
bai.
Ordua da! Sebas eta Joseba etxera!
Euskal Presoak Etxera!