Abuztuaren 3an, arratsaldez, Oiartzungo Xanisteban jaietako Sokatira txapelketan preso eta iheslariak etxeratzeko bidean sokari tiraka arituko dira. Auzoen arteko sokatira txapelketa jendetsua izan ohi da, eta sokari tiraka ari diren bitartean, izango da aldarrikapenerako tartea aurten ere. Urtez urte kanpaina zein aldarri ezberdinekin bat egin izan dute herritarrek, aurten argi dago badela garaia Giza Eskubideetatik Konponbidearen zein Bakearen bidean urratsak emateko, eta horretarako aukera izango da jaietan.

Oraingoan parte hartzaileek bat egin dute Sareren “0km, prest gaude!” kanpainarekin, hori dela eta, guztiek jantziko dute aldarrikapen hori duen kamiseta.

Beraz, argi eta ozen esango dugu; 0km, oiartzuarrok prest gaude!

Jagoba Codok preso donostiarra jarraituko du, espondilitis ankilosantea izan arren

Jagoba Codok preso jarraituko du, gaixo larria egon arren. Espondilitis ankilosantea dauka Codok. Zoritxarrez berria ez den beste ankerkeria baten aurrean gaude, berriz ere. Gaixo larria eta preso egotea giza eskubideen urraketa garbia izateaz gain, legearen kontrakoa ere bada.

Espainiako Auzitegi Nazionalak 14 hilabeteko zigor extra bat ezarri zion Codori, baina Espainiako Auzitegi Gorena zigor batuketa honen aurka agertu da orain. Gauzak horrela, ez ditu 14 hilabete gehiago bete beharko Codok, baina preso jarraituko du: gaixo larria eta preso.

Euskal presoei ezartzen zaizkien salbuespenezko legediekin amaitu beharra dago.  Hasteko, euren bizitzaren kontrakoak direlako neurri hauek; eta berriz ere, senideak ere salbuespeneko egoeran kokatzen dituelako honek, azkenengo hauen eskubideen contra ere jokatuz.

Preso gaixoak gorroto eta mendekuan oinarrituta dagoen espetxe politika batean baino ezin dira kokatu. Eta bata zein bestearekin amaitu beharra dago; beharrezkoa da, premiazkoa da. Larriki gaixo dauden herritarrak ezin daitezke preso egon, eta espetxe politika ezin daiteke mendekuan edota gorrotoan oinarritu. Soilik horrela berma daitezke giza eskubideak.

Herritar ugari elkartu dira gaur arratsaldean Errenteria-Oreretan, mosaiko erraldoi bat irudikatuta, Aitzol Gogorzari 100.2 artikulua aplika diezaioten eskatuz. Larriki gaixorik dago preso politiko oreretarra, Basauriko espetxean. Hona hemen ekitaldian irakurri duten testua:

Orereta Errenteriako herritarrak gara eta bakoitzaren ideologia alde batera utzita pertsona guztientzako ezinbestekoak diren giza eskubideak defendatzeak batzen gaitu.

Osasunerako eskubidea, oinarrizko eskubidea da,baina, horrez gain, eskubide unibertsala, ere, bada. Pertsona guzti guztiei zor zaie, aske zein preso egon. Inongo lege eta arautan ez da esaten pertsona batek, aske ez egoteagatik, osasuna eta tratu duina izateko eskubiderik ez duenik.

Hori kontutan hartuta, gure kezka adierazi nahi dugu gure bizilaguna den Aitzol Gogorzak bizi duen egoeragatik. Gaixotasun psikologiko larria eduki arren, espetxean mantentzen dute. Gure ustetan, Aitzolen egoera ez dator bat bere espetxeko egonaldiarekin. Legearen arabera, 100.2 artikuluaren arabera hain zuzen ere,larriki gaixo dauden presoek espetxealdi arin bat edukitzeko eskubidea dute, haien gaixotasunarentzat aproposa den tratamendua jaso dezaten.

Egia da gaixotasun larria duen pertsona bat espetxetik ateratzeak ez duela gaitz sendaezin bat bermatuko, baina pertsona horrek hobera egin dezan eta bilakaera geldoago bat izan dezan lagunduko du, zalantzarik gabe.

Aitzolek eta bere gertukoek pairatzen duten sufrimenduarekin amaitu behar dugu. Horregatik, AItzoli 100.2 artikulua ezartzea eskatzen dugu; espetxetik kanpo eta bere ingurune afektiboan tratamendu egokia jaso dezan. Giza eskubideen defentsan artisau asko beharko dira. Ezberdinen arteko zubiak eraikiz eta indarrak batuz, hain beharrezkoa zaigun, hainbestean amestu dugun konponbidea lortuko dugu.
Ez ahaztu Eduardo Galeano idazle uruguaidarraren hitzak: “Jende txiki askok leku txikietan gauza txikiak eginez, mundua alda dezake.”

LORTUKO DUGU!

AITZOL ETXERA!

*Ekitaldiko argazki galeria ikus dezakezue Oarsoaldeko Hitzan: http://oarsoaldea.hitza.eus/2017/07/01/sare-aitzolek-eta-bere-gertukoek-pairatzen-duten-sufrimenduarekin-amaitu-behar-dugu/

Larunbat honetan, uztailaren 1ean, mosaiko erraldoi bat osatuko dute Orereta-Errenterian Aitzol Gogorza herrikide presoaren askatasuna eskatzeko.

Gaixotasun psikologiko larria eduki arren, espetxean mantentzen dute Gogorza eta egoera honen aurrean kezka adierazi dute oreretarrek: “Gure ustetan, Aitzolen egoera ez dator bat bere espetxeko egonaldiarekin. Legearen arabera, 100.2 artikuluaren arabera hain zuzen ere, larriki gaixo dauden presoek espetxealdi arin bat edukitzeko eskubidea dute, haien gaixotasunarentzat aproposa den tratamendua jaso dezaten.”

Horretaz gain, Frantziako espetxeetan bete duen kartzelaldia kontutan hartuko balitz kalean behar luke dagoeneko Gogorzak. Europako Batasunak 2008an hartutako erabakiak zigor metaketaren alde egiten du; erabaki honen bidez, europar komunitateko estatu ezberdinetako sententziak efektu berbera izan behar dutela zehazten da. 2014an, ordea, Europako erabakia barne ordenamenduan sartzeko asmoz, Espainiak lege berri bat egin zuen, europar erabakiaren zentzua aldatuz eta beste estatuetako zigorren batuketaren aplikazioa oztopatuz. Horrela, Frantziako kondena bete ostean, Espainiako zigorra antzeko akusazioengatik 0-tik hasten da, Frantzian betetako espetxealdia kontutan hartu gabe. Gogorza, honenbestez, zigorren batuketa emango balitz kalean behar luketen presoen zerrendara gehitzen da.

Beraz, Europak zigor metaketari buruz dioena betez gero, Gogorzak kalean behar luke, eta gainera, larriki gaixorik egonik, osasun egoera horrek eskatzen duen zaintza izatea ezinbestekoa du oreretarrak. Bi arrazoi hauengatik, Gogorzaren askatasuna eskatuko dute larunbatean Orereta-Errenterian.

Sare Herritarra sortu zenetik argi eta garbi zehaztua geratu zen zein zen bere egitekoa: Euskal preso eta iheslarien giza eskubideak aldarrikatu batetik eta konponbidearen eta benetako bakearen aldeko urratsak ematea bestetik.

Ekimen honetan, hainbat esparru landu nahi ditugu; denak ere, egun presoei aplikatzen zaien salbuezpenezko egoerak gizarteratu eta hori gure herrian salatzea dute helburu. Hala ere salaketa hutsean ez genuke geratu nahi; eskubide urraketa horiek herriko eta Sakana osoko sektore eta sentsibilidade ezberdinen artean konpartitu eta landu nahi ditugu, amankomunean urraketa horiei aurre egiteko dinamikak eta lan ildoak proposatuz. Sakanako euskal presoei aplikatzen zaizkien eskubide urraketa horien testigantza zuzenak bildu nahi ditugu. Oihan, Luis, Boltio, Hodei, Popi, Unai, Jon Gurutz, Adur, Jokin eta Oihan dira, heuren senide eta lagunekin batera, eskubide urraketa horiek pairatzen dituztenak , haiek dira kartzela politika honen zuzeneko kaltetuak, haien testigantza da urraketa horien adierazlerik nabarmenena.

Lehenengo atalean “Aitatasuna/amatasuna eta kartzela” gaia jorratu nahi izan dugu.

Horretarako Juan Ramon Karasatorre “Popi”-k Castellóko Albocasser espetxetxik (450km) idatzitako gutuna jaso dugu.

Zer interes eduki dezake gobernu batek ehunka haur, adin txikiko zein gazteren eskubideak
ukatzeko?

Zer interes eduki dezake gobernu batek haurren eta gazteen bizitzak arriskuan jartzeko?

Zer interes eduki dezake gizarte batek eskubide horien ukazioa zuritzeko?

Kopuru txiki baten salbuespenarekin, euskal preso politiko guztiak 400 km baino gehiagoko distantzietara espetxeratuak daude, eta haietako gehienak 700 km baino gehiagora.

Beraz, kasurik onenetan 800 km-ko bidaiez hitz egiten dugu; eta kasurik gehien-gehienetan 1500 eta 2200 km arteko bidaiez.

Azterketa honetan oinarrituta aurrera dezakegu 1000 adin txikiko inguru izango direla egoera honetan aurkitzen direnak.

Haur hauetako askok egoera horretan eman dute beren haurtzaro guztia. Beste askok, beren nerabezaroa ere bai.

Nerabezaroan, aldaketa somatiko, sexual, psikologiko eta sozial sakonak gertatzen dira, haur izateari utzi eta heldu izaten hasten da pertsona.

Horregatik, gurasoen maitasun, arreta eta kontaktua behar izaten dute, batez ere, interakzio zuzena eta kontaktu fisiko zein emozionala.

Aipatutako beharra ase dadin, beharrezkoa izango da haurrek eta nerabeek gurasoekin interakzio zuzenak eta kontaktu fisikoa izatea; izan ere, modu horretara jasotzen dituzte afektuzko adierazpenak zein adierazpen emozionalak (irribarrea, laztanak, besarkadak eta beste zenbait adierazpen). Adierazpen hauek guztiek, enpatiazko, ziurtasunezko, goxotasunezko lotura afektibo positiboak lortzea ahalbidetzen dute.

Nerabezaroan, oinarrizko interakzio zuzenak eta kontaktu fisikoa galarazten duten araudi orok, garapen osasuntsurako ondorio negatiboak ekartzen ditu. Ziurtasun emozionala behar bezala asea ez duten haur eta nerabeek, atsekabe hori bakardade, baztertze edo abandonu bezala sentitzen dute. Honek guztiak, autoestimu arazoak, beldurrak, ziurgabetasuna, bakartze sentimenduak, bakardade emozionala eta beste zenbait psikopatologia sor ditzake.

Honekin bukatu beharra dago!
Guztion artean lortuko dugu!

Horrexegaitik gaur martxan jartzen dugun “Atia miñe…ein ziaun ahalegiñe!” ekimenaren berri zuen inguruan zabaltzea eskertuko genuke.

Eskerrik asko eta besarkada bat!

Mahaian gauden bi lagunak Koldobi Osta eta Mikel Mundiñano gara. Koldobi Osta euskal preso politikoen sakabanaketaren aurkako ekimenean parte hartu duten Iruñeko peñen izenean ariko da eta Mikel Mundiñano SARE-Nafarroaren izenean.

SARE sentsibilitate ezberdinetako jendeak osatutako sare herritarra da. Konbentzituta gaude pertsona guztiok eskubide guztiak bermatuta izatearen beharraz, eta gu batzen gaituen, gu saretzen gaituen, helburua euskal preso politikoen eskubideen aldeko lana da

Oraingo honetan, Iruñeko peñetako bazkideokin harremanetan jarri gara, jendartearen parte aktibo eta garrantzitsu diren heinean, hausnarketa bat partekatzeko eta peñei dispertsioaren aurkako babesa eta konpromisoa eskatzeko, beharrezkotzat jotzen ez dugun sufrimendu honekin bukatzeko.

Peñetako ordezkariei hitza eman aurretik, SAREren izenean zera esan nahiko genuke:

• Peñei haien sentsibilitatea eskertu nahi dizuegu, harrera egiteagatik eta gu entzuteagatik
• Egin duzuen informazio eta erabaki prozesua txalotu.

Prozesu hau burututa, 11 peña hauek erabaki dute DISPERTSIOAren espetxe-politika krudela amaitzea eskatzeko ekimenekin bat egitea: Alegría de Iruña, Aldapa, El Bullicio Pamplones, La Unika, La Jarana, San Fermin, Irrintzi, Muthiko Alaiak, Sanduzelai, Armonía Txantreana eta Rotxapea Peñek. Era berean, Anaitasuna Peñak ere ekimen honetan parte hartu duela aipatu nahi dugu: Anaitasuna parte den igerilekuen, SCDR Anaitasunaren, estatutuek bazkideek bozkatzea eta balizko atxikimendua ematea galarazi badute ere.

PEÑAK

Egun on, SARE-NAFARROAren ekimenera atxikitzen garen peñek adosturiko oharra irakurriko dugu:

Dispertsioak jendarte osoari eragiten dio, eta, ondorioz, baita peñei ere.

Dispertsatuta dauden 335 presoetatik 50 nafarrak dira. Haien artean daude La Unicako bazkide Juan Mari Etxabarri eta Aurken Sola, Jaranako Iñaki Armendariz eta Alberto Ilundain, Muthiko Alaiakeko Josetxo Arizkuren, Armonia Txantreanako Txuma Altable eta Mikel Gil, San Fermin Peñako Iñaki Marin eta Anaitasunako bazkide Xabi Rey.

Urruntzeak senide eta lagunak urtero batezbeste 63.599 km egitera behartzen gaitu, urtero 19.653 €-ko batezbesteko gastura. Zigor honek hainbat umeri ere eragiten die, guraso zaharrei ere eragiten die, eta haietako batzuek urteak daramatzate euren seme edota alaba ikusi gabe. Peñetako bazkideok ere, ezin ihes egin diezaiokegun errealitatea da hau.

Dispertsio politika martxan jarri zutenetik, bidaia luzeek 300 istripu baino gehiago, 16 hildako eta hamarnaka zauritu eragin dituzte. Hildako lagun hauen artean, Iruñerriko bi bizilagun daude.

Politika penitentziario hau urrun dago legeak jasotzen dituen bermeetatik. Nazioarteko ebazpen eta erreferentzia ugari dago politika honen kontra, haien artean daude Amnesty International, Human Rights Watch eta Nazio Batuen Erakundeko kontalari bereziarena.

Nahiz eta gure jardunaren parterik handiena Sanferminekin lotzen den, Peñok ongi ezagutzen ditugu sufrimendua eta egunerokotasunean bizi beharreko injustizia guztiak. Jendarte zibilaren parte den heinean, orain arte bidegabea den egoera honekiko kritika islatu dugu gure pankartetan (lan gatazkak, ustelkeria, genero indarkeria, murrizketak..), eta, nola ez, euskal presoak euskal herriratzea eskatzen duen mapa eta gezien bidez.

Orain, peñek ere pauso bat eman dugu giza eskubideen errespetuan oinarritutako jendarte baten eraikuntzan. Horrexegatik, uste dugu premiazkoa eta ezinbestekoa dela dispertsioa bukatzea; eta dinamika honekiko gure babesarekin, hori lortzeari begira, peñek jartzen dugun gure hondar alea badela hau.
Horregatik, hemen gauden peñek, aurten praktika krudel eta mendekari hau amaitzeko konpromisoa bilatzeko asmoz aurrera eraman dugun prozesuaren berri eman nahi dugu: otsailetik, peñek gure bazkideak informatu ditugu dispertsio politikei buruz eta eta honen dakarrenaren inguruan. Ondoren, bazkideek erabaki dute, nork bere batzarrean, ekimen honekin bat egin edo ez.

Gure bazkideak peñetan bueltan nahi ditugu, eta hauek bisitatzera doazen bazkideen bizitza arriskuan ez jartzea ere nahi dugu. Dispertsioa amaitzea lortu behar dugu. Denon artean lor dezakegu. Merezi du.

Sare herritarra eta 11 peñak: Alegría de Iruña, Aldapa, El Bullicio Pamplones, La Unika, La Jarana, San Fermin, Irrintzi, Muthiko Alaiak, Sanduzelai, Armonía Txantreana eta Rotxapea

Aitzol Gogorza larri gaixo dagoen euskal presoaren aldeko dinamikak antolatzen jarraitzen dute Oreretan. Oraingoan, kirolak hartuko du Gogorza etxeratzea eskatzeko lekukoa, handballak (eskubaloia), zehazki. Larunbatean erakustaldia antolatu dute Koldo Mitxelena plazan (Esmalteria). 10:30etan hasita, hamabi taldek hartuko dute parte erakustaldian, zazpi neskenak, eta bost mutilenak. All blacks, Red devils, Men in black, 123ereintza, Handmilton, Yagüermaister, Egurra, Eres la caña, Girls Squad, Tortus, Rehuso eta Mendak taldeek eskubaloi erakustaldia egingo dute, eta egoera larrian den Oreretako presoa etxeratzea eskatuko dute.

Sarek antolatu du erakustaldia, eta bertaratzera deitu ditu herritarrak. Larunbat arratsaldean berriz, Sare Herritarrak Donostian deitu duen ekitaldian parte hartzera deitu du.

*Oarsoaldeko Hitzatik hartutako albistea. Hemen lotura: http://oarsoaldea.hitza.eus/2017/06/15/handball-erakustaldia-gogorza-etxeratzea-eskatzeko/